Wit-lof from Belgium

Dé uitvinder van de Belpop, Gust De Coster (Mister Belpop voor de vrienden), graaft in het rijke verleden van de Belpopgeschiedenis en serveert u drie hippe en tijdloze parels uit Belpopland.

Raymond Van het Groenewoud
Meisjes (1977)

“Meisjes, ze komen zelden klaar meneer”, krijg deze tekstflard als gezonde 24-jarige jongen op je bord … Je zou gaan nadenken, en vooral er veel over praten met de vrienden en liefst met de vriendinnen (op het juiste moment). Maar ook in de jeugdclub of op de jaarlijkse T.D. (Thé-Dansant, het boomerwoord voor party). Het lied op de dansvloer luidkeels mee brullen, dat was wat telde!

Raymond Van het Groenewoud  is de eerste échte rockjongen in Vlaanderen die in het Nederlands zou zingen. Kris De Bruyne, Erik Van Neygen, Johan Verminnen, Wim De Craene, Zjef Vanuysel etc, de eerste lichting Polderpoppers, het neigde iets te veel naar de kleinkunst voor de rockers onder ons. Maar Raymond, die kon de goedkeuring wel krijgen, al vanaf zijn eerste groep Louisette. Maria, Maria, ik hou van jou uit 1972 was de eerste single van de groep en meteen een redelijk grote hit, weliswaar eerder lokaal, in het Brusselse. Er volgden nog 2 singles. Zij houdt van vrijen en Daddeemelee, geschreven zoals je’t uitspreekt. Prince eat your heart out, Raymond was je voor ! En ook een album: “Ik doe niet mee”, maar de productie van dat album van Raymond als aankomend talent, werd toegewezen aan de ietwat commerciële producer Hans Van Hemert. Men wou in Nederland Raymond lanceren als een soort nieuwe Rob De Nijs. Maar dat was natuurlijk geen spek voor de bek van rocker Raymond. 

Raymond had genoeg aan één schmaltz-avontuur en verzamelde meteen, als tegenzet bij manier van spreken, een rocktrio rond zich: Jean Marie Aerts op gitaar, Stoy Stoffelen op drums en Mich Verbelen op bas. Bien Servi, zo heet dat trio. Dus voluit Raymond Van het Groenewoud & Bien Servi. En wie toen optredens van dit groepje heeft meegemaakt, spreekt er nog van. Rock in het Nederlands ! Knappe teksten ! Goed gespeeld, sterke gitaarriffs en noem maar op. Kortom: rock pur sang ! RvhG & Bien Servi: een gouden combinatie, zo blijkt. Want, bij de single Meisjes hoorde ook een album, een volledige plaat in vinyl: Nooit meer drinken, en dit album kunnen we gerust bestempelen als de eerste Belpopklassieker (-avant-la-lettre, want Belpop als term is pas in 1982 ontstaan).

Leuke gadget was ook dat bij de persvoorstelling van het album Nooit Meer Drinken in 1977, alle aanwezige journaille, media- en perslui, een doosje Alka Selzer mee naar huis kreeg. De goede intenties van Raymond waren meteen duidelijk ! Haal het nu uit je vinyl- of CD-bak, of check het op Spotify of YouTube e.a. streaming platformen en get ready voor één van de beste rockriffs uit Belpopland. Enigszins schatplichtig aan Sweet Jane van Lou Reed, dat wel, maar toch indrukwekkend, Raymond en Meisjes!

—–

Arno
Jive To The Beat (1978)

Na de spijtige split van TC. Matic is Arno niet stil blijven zitten: hij tekent een solo contract bij Virgin in Frankrijk en amper een paar maand later komt zijn eerste album al uit, getiteld Arno, weliswaar nog met heel wat inbreng van de ex-TC Matic leden JM Aerts en Serge Feys. De plaat klinkt minder zwaar dan TC Matic, bevat veel funk en soul en blues. De eerste single Forget The Cold Sweat is een gestileerd nr, beetje funky, met zelfs een vleugje latin.  Arno zelf horen we als soulzanger, we zitten dus een eindje weg van TC Matic, zeker hier in het begin van de solo-carrière van Arno, le plus beau.  

Waarom Virgin Frankrijk? Wel, Parijs was na Oostende en Brussel en Amsterdam de nieuwe thuishaven geworden van Arno. Hij kende er enkele schoon madams, altijd een argument, maar muzikaal gezien paste Arno natuurlijk mooi in de traditie van Belgische zangers en zangeressen die het willen maken in Frankrijk: Johnny Halliday en Jacques Brel vroeger en Axelle Red en Dani Klein later … Arno had natuurlijk wel al wat liedjes in het Frans gemaakt met TC Matic: Putain Putain als bekendste en in al zijn titels en teksten zaten wel verwijzingen naar Frankrijk of Parijs. Hele tekstflarden waren opgesteld in het Frans en dat was dan een Français à la Arno, en ook dat vonden de Fransen wel charmant.

Zijn eerste solo album uit 1986 heet Charlatan en dat is ook weer zo’n prachtige in onbruik geraakte Franse scheldnaam/geuzennaam. Ook muzikaal richtte Arno zich op de Franse markt, die natuurlijk een pak groter was dan de Belgische. Op Jive To The Beat gebruikt hij een streepje accordeon hier en daar (geliefd in Parijs, de musette), Arno doet zelfs zijn stinkende best om ‘mooi’ te zingen. Het gaat hem goed af, die wat gebroken stem van hem die melodieus uit de hoek komt. 

—–

Nacht Und Nebel
Beats Of Love (1983)

Nacht Und Nebel, daar kunnen we niet naast kijken. Sad but true: Patrick Nebel is onze enige vertegenwoordiger in de Club of 27, samen met Amy Winehouse, Brian Jones, Kurt Cobain, Jim Morrison, Janis Joplin etc. Het clubje artiesten die op hun zevenentwintigste de pijp aan Maarten gaven, al dan niet gewild. 

Maar net als deze artiesten was Patrick Nebel ook een immens talent, op Belgisch niveau zeker, en wie weet had het ook op internationaal niveau gekund, maar het heeft dus niet mogen zijn. Patrick Nebel verstond als geen ander de kunst om eenvoudige melodieën, dansbare ritmes en de toen moderne synth-sound om te zetten in aantrekkelijke popmuziek. Patrick Nebel: een waarachtig Eighties Belpop-icoon.