Grand Tour of Switzerland met BMW 2002 Baur
Mensen vragen mij wel eens of het nog wel zin heeft om een oldtimer aan te schaffen, met de ‘Lage Emissie Zones’ (LEZ) en andere beperkingen voor vintage cars. Mijn antwoord is dan altijd volmondig ‘ja’!
Bmw Bavaria Club
Een oldtimer kopen is nog altijd een goeie zaak. Het blijft de enige auto die niet spectaculair in waarde daalt als je hem de toonzaal uitrijdt. Een oldtimer behoudt zijn waarde, en stijgt in de meeste gevallen zelfs in waarde. Oldtimerplezier hoeft niet duur te zijn. Ook met een klassieker van pakweg tien of vijftienduizend euro kan je genieten. Je kan er zelfs lange ritten naar het buitenland mee maken, bij voorkeur in clubverband. Aansluiten bij een oldtimerclub is sowieso een goed idee, want daar vind je de gepassioneerde specialisten van de vintage auto die jij hebt aangeschaft. Zo reden mijn vrouw Tina en ik de voorbije zomer op uitnodiging van de ‘Belgische BMW Bavaria Club’ de ‘Grand Tour Of Switzerland’.
Die ‘Grand Tour’ is een initiatief van de Zwitserse toeristische dienst die je langs 1.600 km aan secundaire wegen en bergpassen naar de mooiste dorpjes, steden, en dalen van Zwitserland leiden. Tel daarbij nog eens de heen-en terugrit naar en van het Alpijnse landje, en je komt uit op ongeveer 3.500 km. Een pittige afstand die we aflegden in een knalgele 50 jaar oude BMW 2002 Baur. De auto is eigendom van voorzitter Winand van de BMW Bavaria Club. De man heeft een prachtige collectie klassieke BMW’s en hij nam zelf ook deel aan de ‘Grand Tour Of Switzerland’ in een identieke even knalgele 2002 Baur van begin jaren ’70. Het echtpaar Harry en Greta organiseerde de rally en leverden een haarfijn gedetailleerd roadbook af, boekte tophotels en restaurants, en bood ons de sensationale App ‘Bike GPX’ die voor fietsers is bedoeld, maar die door Harry en Greta werd ‘getweakt’ voor vintage BMW’s.
Baur
De BMW 2002 Baur was en is een opvallende verschijning. Eerst bouwde deze carrossier uit Stuttgart een volledig open cabrio van de BMW 02-reeks. Maar met die cabrio werd vaak sportief gereden, en daarvoor bleek de volledig open versie niet stijf genoeg. Dus introduceerde Baur een cabrio met Targa-beugel. Daarbij is het harde hardtopdak uitneembaar en kan het worden opgeborgen in het koffer zonder bagageruimte af te snoepen. Het stoffen dakje met de achterruit kan worden neergeklapt en verdwijnt in de opbergruimte achter de achterzetel. Omdat deze Targa-uitvoering van Baur een dure optie was werden er maar 2.300 van gebouwd, waardoor de 2002 Baur nu een redelijk exclusieve en gezochte auto is. Door zijn laag gewicht kan de 2002 Baur met zijn 2-liter 4-cilinder van 100 pk makkelijk mee in het verkeer. Een ander voordeel is dat hij over een gigantische koffer beschikt. Op de achterbank kunnen probleemloos 2 volwassenen plaatsnemen. En met de 2 open dakjes kan je lekker spelen: als het écht heet is zoals tijdens onze ‘Grand Tour Of Switzerland’ laat je het hardtopdak er op zodat je niet wordt geroosterd, en je klapt het stoffen vouwdak met de achterruit neer, wat voor een airco-avant-la-lettre zorgt. Wil je uitwaaien dan verwijder je de hardtop én open je het stoffen dakje achteraan.
Zwitserland
Zwitserland is een land met een prachtige natuur en alles is er tot in het kleinste detail verzorgd en kraaknet. Dat je voor die topkwaliteit een prijs betaalt is logisch, maar soms swingen de Zwitserse prijzen de pan uit. Bovendien stond tijdens onze trip de koers van de Zwitserse frank hoog, en die van de euro laag. Eén Zwitserse frank was gelijk aan één euro. Dan gaat het hard. Toch kwamen alle 28 deelnemende auto’s aan deze ‘Grand Tour Of Switzerland’ voor de start bijeen in Basel, de tweede grootste stad van Zwitserland in het noorden van het land, gelegen langs de Rijn, aan de grens met Duitsland en Frankrijk. Voor ons was het de eerste kennismaking met het overgrote deel van de clubleden en hun auto’s. Een sympathieke bende met één gemeenschappelijke passie: klassieke BMW’s.
Iedereen moest wel erg graag autorijden om die 1.600 km over kleinere baantjes doorheen heel Zwitserland met een smile af te leggen. Dat bleek geen probleem te zijn. De eerste rit, van Basel over Schaffhausen naar Sankt Gallen, was met een afstand van 197 km bescheiden, maar daarom niet minder indrukwekkend. De Rijnwatervallen in Schaffhausen zijn de grootste van Europa, en zeker de moeite van een bezoekje waard.
Net als Sankt Gallen, een charmant en verkeersvrij historisch stadje dat terecht op de lijst van ‘Unesco Werelderfgoed’ prijkt en dat heel het jaar door bruist van de kunst- en cultuurevenementen.
Wintersportoord Davos
De tweede etappe van de ‘Grand Tour Of Switzerland’ leidde ons van Sankt Gallen naar Davos via Appenzell en het mini-staatje Liechtenstein. Appenzell is een tot een leven gekomen postkaart met rijk beschilderde knusse huizen, kleine steegjes, en heel veel winkeltjes met… kaas. Volgens één van de vrouwelijke deelnemers aan de Grand Tour was prins Hans Adam II van Liechtenstein niet thuis en dus reden we maar door naar het internationaal gerenommeerde wintersportoord Davos waar we in het imposante ‘Steigenberger Grandhotel Belvédère’ verbleven in een hotelkamer met een balkon waarop alle Rode Duivels en hun respectieve vrouwen en vriendinnen makkelijk plaats zouden kunnen vinden.
Serieuze werk
Met de volgende etappe van de ‘Grand Tour Of Switzerland’ begon het serieuze werk, want tijdens deze rit van 260 km van Davos naar het zonnige Lugano in het uiterste zuiden van Zwitserland kregen we drie bergpassen voor de wielen: de Flüelapass, de Julierpass, en de San Bernardinopass. Bij de afdaling van die derde bergpas rook ik eerst een verdacht geurtje, dan voelde het rempedaal sponzig aan, en uiteindelijk trapte ik door de remmen van de 2002 Baur. Geen paniek; zo’n 50 jaar oude BMW heeft een forse handrem op de middenconsole die goed aanpakt. Langs de kant van de weg dan maar, en wachten tot de remmen, en vooral de remolie, waren afgekoeld. Chapeau voor de leden van de Bavaria Club, want iedereen die na ons de bergpas kwam afgereden stopte en wilde hulp bieden. Omdat de remmen door stil te staan niet afkoelden kregen we de raad om de bergpas verder af te dalen op de handrem en dan, tegen de regels van Grand Tour in, een stukje snelweg richting Lugano te nemen, om snelheid te maken zodat de remmen door de rijwind zouden afkoelen. Het werkte.
Aangekomen in ‘Hotel De La Paix’ in Lugano bleken nog enkele andere classic BMW’s last te hebben van hetzelfde euvel. Eigenaar Winand van ‘onze’ gele BMW 2002 Baur, BMW-dealer Marc, en 02-specialist en carrossier Steve zouden dat varkentje wel even wassen. De volgende ochtend hebben ze voor dag en dauw de remmen van de gele Baur ontlucht en er nieuwe remolie opgestoken. Dat karwei fixten ze niet in een garage, maar gewoon op de parking van het hotel in Lugano.
Zermatt en de Matterhorn
Met betere remmen dan hij ooit had liet de gele 2002 Baur het zonnige Lugano achter zich en zetten we koers richting de volgende bergpas, de San Gottardo. Na de lunch boven op de Gottardpass reden we over de tweede highlight van de dag, de Furkapass. Met zijn 2431 meter is het één van de grote jongens in Zwitserland. Dat wist James Bond in 1965 in ‘Goldfinger’ ook al toen de Furka het decor vormde voor een spannende achtervolging tussen Bond in zijn iconische Aston Martin DB5, en een vrouwelijke slechterik in een witte open Ford Mustang, een auto die toen nog maar pas was voorgesteld aan de wereld. In tegenstelling tot Sean Connery werden wij op de Furkapass niet beschoten, en konden we met een gerust gemoed doorrijden tot in Zermatt. Correctie: tot in Täsch, want daar lieten we onze BMW’s achter en reden we met een elektrisch autootje tot in het prachtige verkeersvrije stadje Zermatt.
Smeltende gletsjers
Na een feestelijke ‘Weisse Abend’, een traditie tijdens de internationale ritten van de Belgische BMW Bavaria Club, met een succulent diner bereid door een vrouwelijke Belgische chef, stapten we de volgende ochtend in het pittoreske treintje van de ‘Görnergratbahn’ voor een adembenemende trip naar de imposante Matterhorn die met zijn 4478 meter het symbool is van Zwitserland, en van de wereldberoemde Toblerone chocolade.
Mondain Gstaad
Na het ontbijt was het tijd voor de vijfde etappe van onze ‘Grand Tour Of Switzerland’: van Zermatt naar het nog mondainere Gstaad. Het veilinghuis Bonhams hield in Gstaad net een openbare verkoop van meer dan 50 exclusieve classic cars in het ‘Gstaad Palace Hotel’. Een leuk extraatje in dit toch al spectaculair mooie en exclusieve stadje waar je maar beter een goedgevulde bankrekening en portemonnee hebt als je wil shoppen.
Zwitserse meren
De laatste etappe van onze ‘Grand Tour Of Switzerland’ reden we via de mooie Thunersee en Brienzersee tot in Interlaken. Na de lunch nog één bergpas om het af te leren: de Sustenpass met opnieuw prachtige vergezichten. En dan onze eindbestemming, het fantastisch gelegen Brunnen aan de oever van het schitterende Vierwoudstedenmeer. Bij een zomerse temperatuur namen we ’s avonds afscheid van Zwitserland en van de BMW Bavaria Club met een memorabel etentje op het terras van ‘Seehotel Waldstätterhof’ aan de rand van het meer. Pierre die duizenden foto’s nam tijdens deze rally (ook de foto’s bij deze reportage) nam opnieuw succesvol de rol van stand-up comedian op zich. Probleemloos een internationale rally rijden en daarbij bergpassen in de Alpen doen met een 50 jaar oude oldtimer zei u? Het kan. En het is nog plezant ook!
